کولیک های شبانه

از 40 روزگی به بعد کولیک روده ات شروع شد. پسر عزیز و آروم من از بعد از طهر به بعد یه دفعه نا آروم می شد. گریه می کرد. همه با هم بسیج می شدن تا آرومت بکنن. یه دفعه سه بار با بابا امین و مامان شهناز رفتیم تا بیمارستان و برگشتیم. به خاطر اینکه تا ماشین حرکت می کرد تو خوابت می برد و ما پشیمون می شدیم. وقتی بردیمت بیمارستان از روده هات عکس گرفتن و دکتر گفت مشکلی نداره. این دردا و گریه ها برای کولیک روده است چند تا دکتر دیگه هم بردم که همه همین و می گفتن. 

یه شب بابا امین ساعت 3:30 شب که خیلی گریه می کردی بردت بیرون تا خوابت ببره. چه شبایی که با بابا امین نداشتیم. بعد از چند وقت فهمیدیم با صدای سشوار آروم می شی و خوابت می بره. بعضی وقتا می ذاشتیمت تو پتو و تکونت می دادیم تا بخوابی. خودمون هم از کارامون خنده امون می گرفت. 

بالاخره اون روزا گذشت و خاطره هاش به یاد ما موند